Een weekje vakantie!

Vrijdagnacht was het zover, om 0300 uur vertrokken we richting Mozambique. De reden dat we zo vroeg vertrokken was niet een grote afstand die we af moesten leggen maar het drama dat de grensovergang heet. Na een zoektocht langs wel tien tankstations konden we bij een winkel vlak voor de grensovergang eindelijk die hoognodige sticker met de letters ZA scoren. Dit is verplicht in Mozambique, net als een veiligheidsvestje en twee gevarendriehoeken. Omdat de politie in Mozambique verschrikkelijk bekend staat wilden we natuurlijk wel alles bij ons hebben. De politie staat bekend om corruptie waarbij ze toeristen zoveel mogelijk geld aftroggelen. Hier hadden we al maatregelen voor getroffen en al ons geld verdeel over onze BH’s en spullen in onze koffers, we hadden 300 ZAR in de pot laten zitten zodat ze dat maximaal van ons konden krijgen. Om 05.30 uur stonden we in de rij voor de grensovergang. En uiteindelijk na veel wachten, waren we om 14.00 uur eindelijk over de grens. Gelukkig waren we hier op voorbereid en hebben we dit ons humeur niet laten verpesten. De trip kon verder richting Maputo, de hoofdstad van Mozambique! Maputo is een erg drukke stad met veel verkeer, de taxibusjes die midden op de weg stoppen maken het rijden hier geen pretje. Tijdens onze rit naar het hostel hebben we veel gezien: armoede, grote markten aan de kant van de weg, kinderen zittend op een waterafvoerbuis terwijl ze tegelijkertijd kleding wasten met water uit de buis en bakkies met wel 40 mensen achterin. Uiteindelijk na lang zoeken hadden we ons hostel gevonden, het lag in een zandweg met nette gebouwen in Portugese stijl. In Mozambique zijn alleen de hoofdwegen geasfalteerd en de rest van de straten zijn gewoon zandwegen, ook als er de wat rijkere Mozambikanen wonen. Nadat we snel omgekleed hadden zijn we naar de craftmarket gegaan om eens wat leuke souvenirs te scoren! En dat is gelukt! Hierna hebben we nog een ritje gemaakt in de Tuktuk en waren we zo slim om onze souvenirs te vergeten in de Tuktuk… Gelukkig kwam de chauffeur na een paar keer bellen en een half uur wachten terug en hadden we onze souvenirs weer terug. Na deze lange dag hebben we snel nog wat gegeten en zijn vroeg ons bed ingedoken want de volgende dag begon weer een lange tocht naar Tofo.

Om 4.00 uur vertrokken we richting Tofo, gelukkig hadden we ook een TomTom gehuurd die ons de goede richting op kon sturen. Of toch niet… de TomTom stuurde ons over een weg die uiteindelijk eindigde in een zandpad. Omdat er in Mozambique veel wegen van zand zijn was het goed mogelijk dat we deze weg moesten nemen. Na de TomTom nog een paar keer gecheckt te hebben of het echt goed was en of er echt geen alternatieve route was van minder dan 15 uur hebben we deze weg toch maar geprobeerd. Na twee kilometer over een hobbelpad met gaten, plassen en bulten kwamen we bij een stuk waar huisjes aan de kant van de weg stonden of beter gezegd krotjes, hutjes van wat planken aan elkaar getimmerd. Anne en ik bevonden ons in een krottenwijk en we voelden ons daar niet echt veilig midden in de nacht. Uiteindelijk kwamen we bij een stuk waar echt niet door te komen was en de geasfalteerde weg bleef maar uit. Toch maar omgedraaid en weer dat hobbelstuk terug. Na twee uur rondrijden, telefoontjes naar het hostel, 6 x vragen aan Mozambikanen die geen Engels spreken en bij 5 tankstations geprobeerd of ze een kaart hadden was er eindelijk een aardige beveiliger die wel Engels sprak en de weg wist! Uiteindelijk de weg en ons goede humeur weer een beetje teruggevonden! Na een rit van nog 8 uur op een weg waar je 345 kilometer rechtdoor moest en dan een keer af moest slaan, waren we dan eindelijk weer op plaats van bestemming. En wat was het een paradijsje! Het Mozambeat Motel wordt gerund door een Hagenees en is heel gaaf ingericht. We kregen een huisje met twee tweepersoonsbedden, hangmatten voor de deur en een buitendouche. Deze dag hebben we lekker gechilld aan het zwembad, cocktailtjes gedronken en vroeg naar bed gegaan. De volgende dag hebben we een zeesafari gedaan waarbij je op een bootje op zoek gaat naar dolfijnen, walvishaaien en manta’s (grote roggen). We hoopten dat we met de whalesharks konden zwemmen, maar we hebben ze helaas niet gezien. Wel zijn we dolfijnen tegengekomen maar die heb ik ook niet echt gezien dus dat viel een beetje tegen. Hierna zijn we weer op souvenirjacht gegaan en hebben we lekker op het strand gelegen. De volgende dag vertrokken we naar Xaixai een plaatsje ook weer aan het strand. De Zuid-Afrikanen zijn dol op Xaixai dus ik hoopte dat wij het net zo leuk zouden vinden. Voor mij viel Xaixai een beetje tegen, er was inderdaad een mooi strand maar dat was dan ook echt het enige. Er was nog geen leuk restaurantje te vinden en ons hostel was ook veel te duur voor wat je kreeg. Toch een leuk dagje gehad door te zwemmen in de zee en met een paar locale mensen te praten. Op woensdag zijn we richting Swaziland gegaan voor de laatste twee dagen van de reis. Swaziland is een klein landje dat in Zuid-Afrika ligt, ze hebben een koning en spreken er Siswati, dezelfde taal als in de streek waar wij verblijven. Toen we bij ons hostel aankwamen was ik Xaixai zo vergeten, een heel mooi goed verzorgd hostel en ook Swaziland is supermooi. In Swaziland hebben we een cultural village bezoekt, dit is een soort openluchtmuseum waar ze laten zien en vertellen hoe de mensen 60 jaar geleden leefden. Ze leefden toen in hutjes waarbij een man meerdere vrouwen had die ieder hun eigen hutje hadden. Ook alle jongens van het gezin hadden een eigen hut apart van alle meisjes. Ze leefden een nomadenbestaan en trokken verder als er niets meer te eten was in de natuur. De man mocht pas een vrouw zijn vrouw noemen als hij 16 koeien voor haar betaalde. Ook hebben we daar een traditionele dans gezien. Na de cultural village hebben we een canopytour gedaan, dit is een tokkelbaan tussen de bergen. Ik was best bang maar had besloten voor mezelf dat ik dit gewoon moest doen. Eerst reden we met de jeep een stuk door de bergen met prachtige uitzichten naar de start van de canopytour. Gelukkig begonnen we op een klein stukje en kon ik zo wennen aan het tokkelen en de hoogte. Uiteindelijk hebben we een stuk of 10 losse stukken moeten tokkelen en ik begon het steeds leuker te vinden, uiteindelijk was het een stuk minder eng dan ik dacht. Het engste vond ik nog de touwbrug over een ravijn en een simpel trapje van plateau naar plateau waar je tussen de treden door kon kijken! Dit was alweer de laatste dag van onze reis en ik kan terugkijken op een mooie reis met veel indrukken! En nu begint het echte leven helaas weer…

Hieronder nog een aantal weetjes:
- In Mozambique zijn de mensen een stuk minder lui dan in Zuid-Afrika, ze lopen sneller en doen dingen meteen als je het vraagt.
- Het strand in Tofo maakte een heel raar geluid als je erin liep, het klonk als twee tegen elkaar schurende piepschuimblokken.
- In Mozambique zie je veel Portugese invloeden er wordt bijvoorbeeld nog Portugees gesproken en aan de huizen is het goed te zien, dit komt doordat Mozambique vroeger bij portugal hoorde.
- Bijna alle mensen vragen geld als je een foto van ze wil maken.
- De verkopers aan het strand in Maputo slapen ’s nachts in hun kraampje. Als ze bijvoorbeeld een handkar hadden, zetten ze die recht en lagen ze daarin half staand te slapen.
- We hebben 2600 kilometer afgelegd in deze week.
- Een van de barmannen in Tofo heet Lazarus, geniale naam voor een barman!
- Tijdens onze trip zijn we wel 30 keer aangehouden door de politie in mozambique en elke keer kwamen we weg met: lief lachen, vragen hoe het met ze gaat, radio zacht zetten en zorgen dat er niet te veel bagage te zien was.
- Een keer zijn we aangehouden door de politie omdat ik 14 km te hard reed, ik moest 1000 meticas (23,25 euro) betalen als boete. Toen ik vertelde dat we maar 300 meticas hadden mocht ik uiteindelijk doorrijden en hoefde de man die 300 niet eens, te weinig denk ik!
- In de dorpjes wonen de mensen vooral in hutjes gemaakt van stro of palmbladeren.
- We hebben ongeveer elk marktje bezocht dat in de buurt van onze hostels te vinden was.
- Over drie weken hebben we weer vakantie en die trip gaat waarschijnlijk ook weer een zon, zee en strand vakantie worden maar dan in Zuid-afrika!

Xx Robin